سایت تفریحی و سرگرمی هبیج

برای اصیل بودن کافیست که دروغ نگویی !
آغاز اصالتِ خوب همین است ، که نخواهی چیزی باشی که نیستی . . .

قدیما تا کسی مجبور نبود ، دروغ نمی گفت ؛ الان تا کسی مجبور نباشه ، راست نمی گه !

تو خودت را رنگ زدی ، تا شیبه خاطرات این آدم ها باشی ؟
شاید فراموش کردی ، که این آدم ها رنگین کمان را با دروغ های خود رنگ میکنند !
تو برای آنها، حتی معنی بی رنگی را هم نداری !
کاش سیاه و سفید بودی !
تا باورشان میشد، تو شیبه دروغ های رنگیِ آنها نیستی !
شبیه حقیقتِ خودت هستی !

بغض نیمه کاره تکرار دروغ هایت گلویم را می فشارد !
چشم هایم را می بندم از ساده لوحی !
بی شرم خاطراتم !
بیزارم آنگاه که از خودم می پرسم : « هنوز دوستم دارد ؟! ، حتی به دروغ »

خدایا بگذار گوش هایم سنگین بمانند ! سمعک را می خواهم چکار ؟
وقتی شنیدنی های این دنیا یا دروغ اند یا گناه . . .

همه درست شبیه هم هستند فقط بعضی ها بهتر و باورکردنی تر دروغ میگویند !

دیوانگی های دلم را به دل نگیر !
دست خودش نیست ، طفلک باور کرده بود دروغ دوست داشتنت را . . .

رفتنت را خیالی نیست !
فقط مانده ام جکونه در جشمانی به آن زلالی جا داده بودی آن همه دروغ را . . .

به خاطر من بخند حتی به دروغ !
گاهی باید به کسی تنفس مصنوعی داد . . .

هیچوقت به کسی که بهت اعتماد داره ، دروغ نگو ؛
هیچوقت به کسی که بهت دروغ میگه ، اعتماد نکن . . .

نترس جانم !
.
.
.
ظرفیت باور من به اندازه ی همه ی دنیاست
تو دروغت را بگو !

یه زمانی می گفتن از تو چشماش میشه فهمید راست میگه یا دروغ . . .
اما حالا دیگه اینقدر توانمند شدن بعضیا که با چشمشونم دروغ میگن !

بزرگترین دروغت را یادت هست ؟
گفته بودی من همیشه راست می گویم !

تا دروغ نباشی ، به حقیقی بودنِ دیگری شک نمیکنی . . .

به بعضیا هم باید بگی :
یه خورده راست بگو ببینم بلدی !

دستگاه مشترک مورد نظر از دست “ دوستت دارم ” های دروغ تو خاموش است،
لطفا دیگر تنهایش بگذار . . .

نه
تو دروغگو نیستی
من حواسم پَرت بود . . .
گفته بودی دوستم داری ” بی اندازه ”
خوب که فکر میکنم تازه می فهمم که ” بی اندازه ” یعنی چی . . .

هر روز ” دماغ ها ” کوچکتر می شود 

و 

دروغ ها بزرگتر !

دروغ رو همه میگن !
اما اونجاش به آدم فشار میاد که همراه با شنیدن دروغ ، خر هم فرض بشی ! 

متاسفم
نه برای تو که دروغ برایت خود زندگیست
نه برای خودم که دروغ تنها خط قرمز زندگیست !
برایم متاسفم که چرا مزه ی عشق را از دست تو چشیدم !
تا همیشه در شک دروغ بودنش بمانم . . . !

بعضی جمله ها هستن به مرور تبدیل به دروغ می‌ شن !
مثله  : « پنیر تازه رسید » رو شیشه‌ی بقالی !
یا مثله « دوست دارم »

باور کن من هرگز لایق دوستت دارم های تو نبودم ؛ ملتمسانه از تو میخواهم : دوستت دارم هایت را به کسی بگویی که لایق دروغهایت باشد . . .