سايت تفريحي و سرگرمي هبيج

ﺍﻳــﻦ ﺭﻭﺯﻫــﺎ . . .
ﺯﻝ ﻣـﯽ ﺯﻧـﻢ ﺗــﻮﯼ ﭼﺸـــﻤﺎﻧﻢ
ﺧـﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻬــــﺎﻧـﻪ ﻣـﯽ ﻛﻨــــﻢ ﺑـﺮﺍﯼ
ﺧــﻨﺪﻳـﺪﻥ
ﻗــﺪﻡ ﻣـﯽ ﺯﻧــﻢ ﭘــﺎﺑﻪ ﭘــﺎﯼ ﺧـــﻮﺩﻡ
ﻭ . . .
ﺩﺳـــﺘﻢ ﺩﺳـــﺖ ﺩﻳﮕــﺮﻡ ﺭﺍ ﻣـﯽ ﮔﻴــــﺮﺩ
ﺗــــﺎ ﮔـــــﻢ ﻧﺸـــــــــﻮﻡ
ﻣـــﻴﺎﻥ ﺍﻳﻨﻬـــــــــــــــــﻤﻪ ﺗﻨﻬــــــﺎﻳﯽ

پيامك و استاتوس تنهايي

به تنهايي عادت كرده ام
مثل درختي خشكيده به بي برگي !

پيامك و استاتوس تنهايي

به تنـــــهايي عـــــادت كـــــرده ام . . . !
امـــــا گاهـــــي عميـــــقاً دلــــم ميخـــــواهد ،
“” عـــــزيز دل كســـــي باشـــــم “”

پيامك و استاتوس تنهايي

اين روزها كه مي گذرد
يك ترانه تـــــلخ
قصه ي تنهايي هاي مرا مي سرايد
سمفوني گوش خراشي است
روزهاست پنبه دگر فايده نــــــــدارد
بايد باور كنم كه
تــــــنهايم . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﻡ !!
ﻧﻪ ﺍﺩﻡ ﺷﺪﻡ . . .
ﻧﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻡ . . .
ﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻡ . . .
ﻧﻪ ﺳﺮﻡ ﺷﻠﻮﻏﻪ . . .
ﻧﻪ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ . . .
ﻧﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺭﻡ . . .
ﻓﻘﻂ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻡ ﺍﻋﺼﺎﺑﻤﻮ ﺧﻮﺭﺩ
ﮐﻨﻪ . . .
ﺑﯿﺎﺩ ﻭ ﮔﻨﺪ ﺑﺰﻧﻪ ﺑﺮﻩ . . .
ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺎﺯﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺸﻪ ﺑﺮﺍﻡ . . .
ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻨﺪﯾﺎﺷﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﻢ . . .
ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩ ﺍﻋﺼﺎﺑﻢ ﺑﺮﯾﺰﻩ ﺑﻬﻢ   . . .
ﺍﺭﻩ ﺗﻨﻬﺎﻡ .. ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ !!!

پيامك و استاتوس تنهايي

ترجيح مي دهم تنها باشم و با وقار ،
تا اين كه در رابطه اي باشم كه
به خاطرش لازم باشد عزت نفسم را قرباني كنم . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ديگر از تنهايي خسته شده ام … به كلاغها زير ميزي ميدهم، تا قصه ام را تمام كنند . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــنهايي يعني اصلا نگاه گوشيت نكني چون مطمئني اون ديگه بهت اس ام اس نميده . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

گرماي تنت ارزوني همون لاشخورا… من سرماي تنهاييمو به گرماي هوس”تو”ترجيح ميدم هررررري . . . بسلامت

پيامك و استاتوس تنهايي

گاه بـــــــــاران همه ي دغدغه اش بارش نــــــيست
گاه از غصه تنهايش مي بارد . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

به شانه ام ميزني تا تنهايي ام را تكانده باشي….به چه دلخوشي ؟ تكاندن برف از شانه ي ادم برفي ؟!!!!…

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــــنهايي را دوست دارم …
بي دعوت مي آيد ،
بي منت مي ماند ،
بي خبر نـــــــــــميرود …

پيامك و استاتوس تنهايي

تنهايي يعني :
نه خودش هست كه از تنهايي درت بياره ،
نه فكرش اجازه ميده تنهاييت رو با كسي ديگه اي پر كني…

پيامك و استاتوس تنهايي

تنــــــهايي يعني
امشبم مثل شباي ديگه
رو تختت دراز بكشي
آهنگ بزاري و بازم فكر كني
به نبودنش
به حرفايي كه باهم ميزديد
به اينكه با غريبه اي رفته
و مثل هميشه چشـــــــــمات تقاص پس بدن…

پيامك و استاتوس تنهايي

تنــــهايي يعني
عاشقشي ولي حق نـــــــــداري بهش نزديك بشي
چون
اون ديگه تنها نيــــــــست…

پيامك و استاتوس تنهايي

دهان تنهاييم
“آب”
مي افتد براي يك لحظه بودنت . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ﺩﺭ ﻧﺎﻧﻮﺍﯾﯽ ﻫﻢ ﺻﻒ “ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﯼ”ها ﺟﺪﺍﺳﺖ …
ﺍﺯ ﺟﺬﺍﻡ ﻫﻢ ﺑـــــــــﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ “ﺗـــــــﻨﻬﺎﯾﯽ” ….

پيامك و استاتوس تنهايي

تنهايي تـــــــــلخ ست !
تلخ مثل نگاه نوازنده اي كه با دست هاي بريده به پيــــــانو مينگرد…

پيامك و استاتوس تنهايي

حواسم هست
كه خيلي وقت است
نگاهت به تنهاييم نيست
خودت را آزار مي دهي يا مـــــــرا ؟

پيامك و استاتوس تنهايي

يك دريا اشك براي ريختن دارم…
يك دل گرفته…
يك زندگي بر از خالي…
من سرشارم از تــــــــنهايي …

پيامك و استاتوس تنهايي

چرا بودنت راست و ريست نميشود ؟!
من كه تمام پازلهاي تــــنهايي ام را درست چيده ام …

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــــــــــــــنهـايي
نـــــترس از هجوم حضورم …
چيزي جز تـــنهايي مطلق با من نيــــست …

ﺍﻳــﻦ ﺭﻭﺯﻫــﺎ . . .
ﺯﻝ ﻣـﯽ ﺯﻧـﻢ ﺗــﻮﯼ ﭼﺸـــﻤﺎﻧﻢ
ﺧـﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻬــــﺎﻧـﻪ ﻣـﯽ ﻛﻨــــﻢ ﺑـﺮﺍﯼ
ﺧــﻨﺪﻳـﺪﻥ
ﻗــﺪﻡ ﻣـﯽ ﺯﻧــﻢ ﭘــﺎﺑﻪ ﭘــﺎﯼ ﺧـــﻮﺩﻡ
ﻭ . . .
ﺩﺳـــﺘﻢ ﺩﺳـــﺖ ﺩﻳﮕــﺮﻡ ﺭﺍ ﻣـﯽ ﮔﻴــــﺮﺩ
ﺗــــﺎ ﮔـــــﻢ ﻧﺸـــــــــﻮﻡ
ﻣـــﻴﺎﻥ ﺍﻳﻨﻬـــــــــــــــــﻤﻪ ﺗﻨﻬــــــﺎﻳﯽ

پيامك و استاتوس تنهايي

به تنهايي عادت كرده ام
مثل درختي خشكيده به بي برگي !

پيامك و استاتوس تنهايي

به تنـــــهايي عـــــادت كـــــرده ام . . . !
امـــــا گاهـــــي عميـــــقاً دلــــم ميخـــــواهد ،
“” عـــــزيز دل كســـــي باشـــــم “”

پيامك و استاتوس تنهايي

اين روزها كه مي گذرد
يك ترانه تـــــلخ
قصه ي تنهايي هاي مرا مي سرايد
سمفوني گوش خراشي است
روزهاست پنبه دگر فايده نــــــــدارد
بايد باور كنم كه
تــــــنهايم . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﻡ !!
ﻧﻪ ﺍﺩﻡ ﺷﺪﻡ . . .
ﻧﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻡ . . .
ﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻡ . . .
ﻧﻪ ﺳﺮﻡ ﺷﻠﻮﻏﻪ . . .
ﻧﻪ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ . . .
ﻧﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺭﻡ . . .
ﻓﻘﻂ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻡ ﺍﻋﺼﺎﺑﻤﻮ ﺧﻮﺭﺩ
ﮐﻨﻪ . . .
ﺑﯿﺎﺩ ﻭ ﮔﻨﺪ ﺑﺰﻧﻪ ﺑﺮﻩ . . .
ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﺎﺯﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺸﻪ ﺑﺮﺍﻡ . . .
ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻨﺪﯾﺎﺷﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﻢ . . .
ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩ ﺍﻋﺼﺎﺑﻢ ﺑﺮﯾﺰﻩ ﺑﻬﻢ   . . .
ﺍﺭﻩ ﺗﻨﻬﺎﻡ .. ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ !!!

پيامك و استاتوس تنهايي

ترجيح مي دهم تنها باشم و با وقار ،
تا اين كه در رابطه اي باشم كه
به خاطرش لازم باشد عزت نفسم را قرباني كنم . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ديگر از تنهايي خسته شده ام … به كلاغها زير ميزي ميدهم، تا قصه ام را تمام كنند . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــنهايي يعني اصلا نگاه گوشيت نكني چون مطمئني اون ديگه بهت اس ام اس نميده . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

گرماي تنت ارزوني همون لاشخورا… من سرماي تنهاييمو به گرماي هوس”تو”ترجيح ميدم هررررري . . . بسلامت

پيامك و استاتوس تنهايي

گاه بـــــــــاران همه ي دغدغه اش بارش نــــــيست
گاه از غصه تنهايش مي بارد . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

به شانه ام ميزني تا تنهايي ام را تكانده باشي….به چه دلخوشي ؟ تكاندن برف از شانه ي ادم برفي ؟!!!!…

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــــنهايي را دوست دارم …
بي دعوت مي آيد ،
بي منت مي ماند ،
بي خبر نـــــــــــميرود …

پيامك و استاتوس تنهايي

تنهايي يعني :
نه خودش هست كه از تنهايي درت بياره ،
نه فكرش اجازه ميده تنهاييت رو با كسي ديگه اي پر كني…

پيامك و استاتوس تنهايي

تنــــــهايي يعني
امشبم مثل شباي ديگه
رو تختت دراز بكشي
آهنگ بزاري و بازم فكر كني
به نبودنش
به حرفايي كه باهم ميزديد
به اينكه با غريبه اي رفته
و مثل هميشه چشـــــــــمات تقاص پس بدن…

پيامك و استاتوس تنهايي

تنــــهايي يعني
عاشقشي ولي حق نـــــــــداري بهش نزديك بشي
چون
اون ديگه تنها نيــــــــست…

پيامك و استاتوس تنهايي

دهان تنهاييم
“آب”
مي افتد براي يك لحظه بودنت . . .

پيامك و استاتوس تنهايي

ﺩﺭ ﻧﺎﻧﻮﺍﯾﯽ ﻫﻢ ﺻﻒ “ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﯼ”ها ﺟﺪﺍﺳﺖ …
ﺍﺯ ﺟﺬﺍﻡ ﻫﻢ ﺑـــــــــﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ “ﺗـــــــﻨﻬﺎﯾﯽ” ….

پيامك و استاتوس تنهايي

تنهايي تـــــــــلخ ست !
تلخ مثل نگاه نوازنده اي كه با دست هاي بريده به پيــــــانو مينگرد…

پيامك و استاتوس تنهايي

حواسم هست
كه خيلي وقت است
نگاهت به تنهاييم نيست
خودت را آزار مي دهي يا مـــــــرا ؟

پيامك و استاتوس تنهايي

يك دريا اشك براي ريختن دارم…
يك دل گرفته…
يك زندگي بر از خالي…
من سرشارم از تــــــــنهايي …

پيامك و استاتوس تنهايي

چرا بودنت راست و ريست نميشود ؟!
من كه تمام پازلهاي تــــنهايي ام را درست چيده ام …

پيامك و استاتوس تنهايي

تــــــــــــــــنهـايي
نـــــترس از هجوم حضورم …
چيزي جز تـــنهايي مطلق با من نيــــست …

به پندار تو : جهانم زيباست ، جامه ام ديباست ، ديده ام بيناست ، زبانم گوياست ، قفسم هم طلاست ، به اين ارزد كه دلم تنهاست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اما چه رنجي است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زيبايي ها را تنها ديدن و چه بدبختي آزار دهنده اي است تنها خوشبخت بودن ، در بهشت تنها بودن سخت تر از كوير است . (دكتر علي شريعتي)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو برو پيچك من ، فكر تنهايي اين قلب مرا هيچ مكن ، رو پيشاني من چيزي نيست ، غير يك قصه پر از بي كسي و تنهايي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وسعت درد فقط سهم من است ، باز هم قسمت غم ها شده ام ، دگر آيينه ز من با خبر است ، كه اسير شب يلدا شده ام ، من كه بي تاب شقايق بودم ، همدم سردي يخ ها شده ام ، كاش چشمان مرا خاك كنيد ، تا نبينم كه چه تنها شده ام

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اين روزها كه مي گذرد
يك ترانه تلخ
قصه ي تنهايي هاي مرا مي سرايد
سمفوني گوش خراشي است
روزهاست پنبه دگر فايده ندارد
......بايد باور كنم
تنهايم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چرا غم ها نمي دانند كه من غمگين ترين غمگين شهرم ، بيا هي دوست با من باش كه من تنهاترين تنهاي شهرم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

منم تنهاترين تنهاي تنها

اسمتو مي نويسم روي شن ها

باد مياد اسمتو پاك ميكنه

كارم شده در اين صحراي غمها

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نكنه خدا نكرده سفر بهت بسازه ، عوض كنه هواتو آب و هواي تازه ، نكنه خدا نكرده يادت نمونه اشكام ، يادت بره چه خستم يادت بره چه تنهام

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من به تنهايي يك چلچله در كنج قفس ، بند ، بندم همه در حسرت يك پرواز است ، من به پرواز نمي انديشم ، به تو مي انديشم ، كه زيباتر از انديشه يك پرواز است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برو ولي اينو بدون هر جا باشي دوست دارم ، هنوز براي ديدنت رو روياهام پا ميزارم ، دل منو شكستي وقتي تنهام گذاشتي ، كاش مي دونستم كه تو هيچوقت دوسم نداشتي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در آن لحظه كه به شدت احساس تنهايي ميكني ، مطمئن باش كه يكي براي ديدنت لحظه شماري ميكنه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سالها بگذشته از ميلاد من

كي يكي مردانه باشد ياد من

منو يك تنهايي و يك شمع روشن

خدايا نكند باد بيايد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هيچگاه عشق به همدم را پاينده مپندار و از روزي كه دل مي بندي اين نيرو را نيز در خويش بيافرين كه اگر تنهايت گذاشت نشكني و اگر شكستي باز هم نا اميد نشو ، چرا كه آرام جان ديگري در راه است . (ارد بزرگ)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خدايا عاصي و خسته به درگاه تو رو كردم

نماز عشق را آخر به خون دل وضو كردم

دلم ديگر به جان آمد در اين شبهاي تنهايي

بيا بشنو تو فريادي كه پنهان در گلو كردم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در تمام عمرم جز تنهايي و تفكر و غم و عشق ، سرگرمي اي نداشته ام !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

پناهم مي دهي امشب ؟ ميان آب و گل رقصان ، ميان خار و گل خندان در آن آغوش نوراني ، پناهم مي دهي امشب ؟ دل و دين در كف يغما و من تنها در اين هنگام روحاني ، پناهم مي دهي امشب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه كسي مي داند كه تو در پيله ي تنهايي خود تنهايي ؟ چه كسي مي داند كه تو در حسرت يك روزنه در فردايي ؟ پيله ات را بگشا تو به اندازه ي يك پروانه زيبايي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تحمل تنهايي از گدايي دوست داشتن آسانتر است ، تحمل اندوه از گدايي همه ي شادي ها آسانتر است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در اين دنيا كه حتي ابر ، نمي گريد به حال ما ، همه از من گريزانند ، تو هم بگذر از اين تنها

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خداوندا تو تنهاي منم تنهاي تنها ، تو يكتايي و بي همتا ولي من نه يكتايم نه بي همتا ، فقط تنهاي تنهايم و محتاج نگاه تو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگه با تنهايي و غم تموم بشه عمرم

بدون كه تو رو فراموش نميكنم عمرا

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زندگي چون قفس است ، قفسي تنگ پر از تنهايي ، و چه خوب است دم غفلت آن زندان بان ، و سپس بال و پر عشق گشودن ، بعد از آن هم پرواز

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگه يه وقت تنها شدي اينو بدون كه خدا همه رو بيرون كرده تا خودت باشي و خودش

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تنهايي دردناك است ، اما در سكوت و تنهايي است كه همه چيز شكل ميگيرد و در زندگي ما لحظه هايي هست كه تنها كار ما بايد انتظار كشيدن باشد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تمام جاده هاي جهان را به جستجوي نگاه تو آمده ام ، پياده ، اين تو و اين پينه هاي پاي من ، حالا بگو در اين تراكم تنهايي ، مهمان بي چراغ نمي خواهي??

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

همه ي خودم را مال تو كرده ام

چقدر دنياي تو بزرگ است

هنوز از تنهايي سخن مي گويي

چقدر كم هستم!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

با تو بودن قصه شيريني است به وسعت تلخي تنهايي و داشتن تو فانوسي به روشنايي هر چه تاريكي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من به تنهايي اين دل مشكوكم !

يا دلكم دل نيست ٬ يا آن كه در دل است ٬ اهل دل نيست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برايم زندان ساختي با اين بي وفايي

خسته ام از اين زندان از اين تنهايي

حسرت به دل ماندم كه روزي بيايد

كه دهد مرا از اين زندان رهايي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بهشت نيز در تنهايي ديدني نيست . دانته

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

همواره تنهايي ، توانايي به بار مي آورد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تنهايي يعني اينكه وقتي برات اس ام اس مياد ، مطمئن باشي كه از طرفه ايرانسله !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

منو يك تنهايي و يك شمع روشن ... خدايا نكند باد بيايد . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شبا فكر و خيال تو چرا خوابم نمي گيره

نه تنها لحظه هام حتي تموم خونه دلگيره

حالا كه شب به شب رفت و توام تنهايي سر كردي

توي تنهايي مي پوسم نمي ذارم كه برگردي

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دعا كن دلم بوي باران بگيرد

و اين درد جانسوز درمان بگيرد

دعا كن دلم رنگ آيينه گردد

و تنهايي از عشق پايان بگيرد

دلم را مبتلايت كرده بودم
خودم را خاك پايت كرده بودم
ندانستم  بي وفا هستي وگرنه
همان اول رهايت كرده بودم !

رفيق بي وفا را كمتر از دشمن نميبينم / سرم قربان آن دشمن كه بوئي از وفا دارد .

آمدي ديوانه ام كردي و رفتي بي وفا
با غمت هم خانه ام كردي و رفتي بي وفا
مثل شمعي بودي و با ياد خود اي نازنين
تا ابد پروانه ام كردي و رفتي بي وفا

سكوت ، دردناكترين پاسخ من به بي وفايي هاي توست !

هرگز نشد بياي پيشم بگيري دستاي منو
بدوني من عاشقتم گوش كني حرفاي منو
تو بي وفا بودي ولي اوني كه برات ميمرد منم
تا زنده ام دوست دارم اينم كلام آخرم

اي مسافر غريبه چرا قلبمو شكستي ؟
رفتي و تنهام گذاشتي دل به ناباوري بستي
حالا من تنها نشستم با نواي بي نوايي
چه غريبم بي تو اينجا اي غريبه بي وفايي

بي و فايي كردي و گفتي نفرين ميكني ؟
گفتم نه ، فقط از خدا مي خواهم كه هيچ كس اندازه من دوستت نداشته باشه . . .
هنوزم از خدا مي خواهم كه هيچ كس اندازه من دوستت نداشته باشه . . .

حيف اين چشمهام كه براي چون توي بي وفا و بي ارزشي اشك ريخت !
و چه ساده دلم كه هنوزم دوست داره !

رفتم ، مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
راهي بجز گريز برايم نمانده بود
اين عشق آتشين پر از درد بي اميد
در وادي گناه و جنونم كشانده بود

نبردي از وفا يك ذره بويي
به هر ساعت شوي مايل به سويي
فقط يك نكته ميگويم قبول كن
عزيزم واقعا بي چشم و رويي !

مگر غير از وفا از من چه سر زد
كه دل را بي وفا خواندي و رفتي
مگرغيراز نگاهت به چشمانم كه درزد
كه از ناز چشم خود ازدل گرفتي

آمدي جانم به قربانت ولي حالا چرا ؟ / بي وفا حالا كه من افتاده ام از پا چرا

نوش‌ داروئي و بعد از مرگ سهراب آمدي / سنگدل اين زودتر مي‌خواستي حالا چرا

يي وفايي كن وفايت مي كنند ، با وفا باشي خيانت مي كنند
مهرباني گرچه آيينه ي خوشيست ، مهربان باشي رهايت مي كنند . . .

از حساب و كتاب بازار عشق هيچگاه سر در نياوردم

و هنوز نمي دانم چگونه مي شود هربار كه تو بي دليل تركم مي كني

من بدهكارت مي شوم . . .

.................................................

هميشه سكوتم به معناي پيروزي نيست ، گاهي سكوت ميكنم تا بفهمي چه بي صدا باختي

.................................................

مشكل از تو نبود

از من بود

با كسي حرف ميزدم

كه سمعك هايش را

پيش ديگري جا گذاشته بود . . .

.................................................

دست از سرم بردار برو / ندارم حوصله ي اين حرفارو

همه يادگاريات بخوره تو سرت / نه خودتو ميخوام نه دردسرت !

.................................................

من از عشق گفتم

تو مدل ماشينم را پرسيدي

من از محبت گفتم

تو محل زندگيم را پرسيدي

من از دوست داشتن گفتم

تو وضعيت حسابِ بانكيم را جويا شدي

من از ارزش ها گفتم،ارزش هايي كه قيمت ندارند،امّا تو

تو قيمت ارزش ها را با اهن و كاغذ برابر كردي . . .

.................................................

محبت به نامرد ، كردم بسي / محبت نشايد به هر نا كسي

تهي دستي و بي كسي درد نيست / كه دردي چو ديدار نامرد نيست

.................................................

اين كه هر بار سرت با يكي گرم باشد دليل بر ارزش ات نيست

آنقدر بي‌ ارزشي كه خيلي‌ها اندازه تو هستند . . .

.................................................

چه داروي تلخي است ، وفاداري به خائن

صداقت با دروغگو و مهرباني با سنگدل . . .

.................................................

يكي را آرزو كردي و رفتي / برايش پرس و جو كردي و رفتي

تو هم تا آبرو از من گرفتي / مرا بي آبرو كردي و رفتي . . .

.................................................

عاشق شدم و عذاب را فهميدم / رنجيدن و اضطراب را فهميدم

در چشم تو عشق را نديدم اما / معناي دل كباب را فهميدم

هر روز خطاهاي تو را بخشيدم / تا بخشش بي حساب را بخشيدم . . .

.................................................

ديگر هيچ چيز مشتركي بين ما نيست

تنها آسمانمان يكيست . . .

.................................................

نمي بخشمت

ولي فراموشت مي كنم

هميشه به همين سادگي از ادماي بي ارزش مي گذرم . . .

.................................................

"دوستت دارم"

تكيه كلام تو بود

من بي جهت به آن تكيه داده بودم...!!!

.................................................

حضورت در كنار من معجزه نبود

نبودنت هم فاجعه نيست

فردا روزِ ديگري براي من خواهد بود

بيشتر از اين برايت اشك نخواهم ريخت . . .

.................................................

به نامردي نامردان قسم جانا كه نامردي

كه نامردان خجل گشتند از بس كه تو نامردي . . .

.................................................

آنقــدر مرا سرد كرد

از خودش .. از عشق ..كــه حالا بــه جاي دلبستن يخ بسته ام

آهاي !!! روي احساسم پا نگذاريــد ..ليز مي‌‌خوريــد

.................................................

عجب جوش و خروشي بود عشقت / خراب باده نوشي بود عشقت

بهشتم را به سيبي داد بر باد / عجب آدم فروشي بود عشقت . . .

.................................................

تســــبــيح ميشوم زير انگشــــتانت

دانـــه دانــــه ميـــرانـــي ام

تا خــــودت را بالا ببـــــري . . .

.................................................

سوت پايان را بزن

من حريف هرزگي تو

و احمق بودن خودم نمي شوم . . .

.................................................

دار بزن ... خاطرات كسي كه تـو را دور زده

حالم خوب است ...امّا گذشته ام درد ميكند . . .

.................................................

نميتونم ببخشمت / دور شو برو نبينمت

تيكه اي بودي از دلم / گنديدي و بريدمت . . .

.................................................

نفرين به توي نامرد كه با زيباترين نقاب به چهره رفيق درآمدي

نفرين بر آن مرامي كه اينگونه به اعتمادم خيانت كرد

.................................................

كسي كه رنگ پريدگي خزان را ادراك كرده

باشد به نيرنگ گل هاي رنگ رنگ دل نخواهد بست

به نامرداني چون تو ديگر دل نخواهم بست

.................................................

با عشق به من به من خيانت كردي

دل دادم و تو رد امانت كردي

رفتي و چه آسوده ز من دل كندي

هر دو قلمت خورد اگر برگردي !

.................................................

هر كه را ديدم خيانت كرد و رفت

هر كه با من بود يار من نبود

هر كه آمد بر دلم زخمي گذاشت

خود ندانستم از اين غمها چه سود

.................................................

كاش هرگز در محبت شك نبود ، تك سوار مهرباني تك نبود

كاش بر لوحي كه بر جان دل است ، واژه تلخ خيانت حك نبود . . .

.................................................

بي وفايي كن وفايت مي كنند ، با وفا باشي خيانت مي كنند

مهرباني گرچه آيينه ي خوشيست ، مهربان باشي رهايت مي كنند . . .

شكسته اين جماعت بال ما را / پريشان كرده ماه و سال ما را
تو هم اي بي وفا از ما بريدي / نمي پرسي دگر احوال مارا

دل به هر كي دادم بي وفايي ديدم ، چه رنج هايي كه عمري از عشق كشيدم . . .

ز تلخي سكوتت من چه بگويم / همان بهتر كه از غم ها نگويم
تو كاري كرده اي با بي وفايي / دگر از عشق خود با كَس نگويم . . .

اگر پرسند آخرين نفست به ياد كيست ؟
گويم به ياد كسي كه بي وفايي در ذاتش نيست . . .

قلبم گرفت عزيزم از بس كه بي وفايي
تنگ غروب گم شد الماس آشنايي
خواستي ردم كني تو يك جوري كه نفهمم
يك لحظه باورم شد كه من چقدر نفهمم !

بي وفا !
اين روز ها نه مجالي براي دلتنگي دارم !
و نه حوصله ات را . . .
ولي با اين همه ، گاه گاهي دلم هواي تو را مي كند . . .

سلام اي بي وفا اي بي مروت
سلام اي ساز گيتار محبت
سلام كردم نگي تو بي وفايي
وگرنه ما كه عاشقيم بي مروت !

شنيدم سخن ها ز مهر و وفا
نديدم نشاني ز مهر و وفا . . .

به خيال كدامين آرزو ، صفاي با تو بودن را از ما گرفتي اي بي وفا ؟

اي رفته به قهر ، وعده هاي تو چه شد ؟
مهر تو كجا رفت و وفاي تو چه شد ؟
اين تيرگي آخر ز كجا روي آورد ؟
اي آيينه رخسار صفاي تو چه شد ؟’

بهار تمام شد‌ و ميوه ها رسيده اند !
پَس تو كي مي رسي بي وفا !

اين من هستم كه وفادار خواهم ماند
اين تو هستي كه تنها بي وفايي از تو جا خواهد ماند !
اين من هستم كه آخرش ميسوزم
اين تو هستي كه ميروي و من با چشمهاي خيس به آن دور دستها چشم ميدوزم . . .

با دل عاشق بد نكن اي آدم نامهربون
سنگدل و بي وفا نشو ، يه دل داري اينم نشون

هر رهگذري محرم اسرار نگردد
صحراي نمكزار چمن زار نگردد
هرجا كه رسيدي طرح رفاقت مكش اي دوست
هر بي سر و پا يار وفادار نگردد

آخرين حرف دلم : عشق هرگز نميميرد مگر اينكه عشاق بي وفا باشند . . .

خداوندا چه سخت است اين جدايي
چه تلخ است اين شراب بي وفايي
جدايي ، بي وفايي ، درد دوري
همه باشد گناه آشنايي

من از بازي نور در  وادي بي قلب ظلمت ها نمي ترسم
من از حرف جدايي ها
مرگ آشنايي ها
من از ميلاد تلخ بي وفايي ها مي ترسم . . .

دل من همي داد گفتي گواهي
كه باشد مرا روزي از تو جدايي
دريغا دريغا كه آگه نبودم
كه تو بي وفا در جفا تا كجايي

رفيق بي معرفت ؛ مثل پنجره ي رو به ديوار ميمونه . . .
چطوري پنجره ؟

به لطف بي معرفتي دوستان فهميدم معرفت گنجينه اي است كه اگه انسان نداشته باشه انگارهيچ چيز ندارد !

بهت نمي گم آدم بي معرفتي هستي چون بي معرفت ها كه آدم نيستند !

مرسي خوبم شما خوبي؟ چه عجب يادي از ما كردي !
.
.
.
طرح شرمنده كردن دوستان !

هنوز رو خاكيم يادمان نميكنند !
واي به روزي كه خاكمان كنند !

اگه كوه باشي بلندي
اگه دريا باشي رواني
اگه رود باشي درازي
اگه اسمون باشي وسيعي
اگه اگه ادم باشي يه اس ام اس ميفرستي !

يك جام پر از شراب دستت باشد / تا حال من خراب دستت باشد
اين چندمين پيامك است ندادي  / پاسخ اي دوست فقط حساب دستت باشد !

خيلي بامرامي . اصلا مثل تو من رفيق ندارم . . .
آخر معرفتي . ته رفيقي . . .
(  ستاد رو كم كني رفيقاي بي مرام  )

تو اي سمبل معرفت ! كجايي ؟ سلام / اين هم رسم توست ، دوستي بي كلام
نديدم كسي ، هيچ مانند تو / يك روز خوب ،ي ك روز بد، بي مرام

معرفت در گرانيست به هر كس ندهند  / پر طاووس گران است به كركس ندهند !

نيم كيلو باش ولي رفيق باش !

سلامتي رفيق بي معرفتي كه اسم ما گوشه موبايلش خاك ميخوره !

سلام اي بي وفا اي بي مروت . سلام اي ساز گيتار محبت
سلام كردم نگي تو بي وفايي / وگرنه ما كه عاشقيم بي مروت !

اين اس ام اس رو ميزنم به سلامتي همه بي معرفتا كه سخت مشغول شطرنج زندگي اند و نميدونن ما مات رفاقتشون هستيم . . .

رفيق بي معرفت را كمتر از دشمن نمي دانم / شوم قربان آن دشمن كه بويي از معرفت دارد . . .

به سلامتي دوستاي بي معرفت ! كه اگه نبودن نمي شد قدر دوستاي با معرفت رو دونست . . .

به لطف بي معرفتي دوستان فهميدم ، معرفت گنجينه اي است كه اگه انسان نداشته باشه انگار هيچ چيز ندارد !

هر چقدر هم هويج مي خورم باز هم چشم ديدن آدم بي معرفت رو ندارم !

دوستي اين نيست
بي معرفتي سنگدلي نامردي
دوستي اين نيست
اين نيست كه ديرآمدي و زود روي

رفيق بي معرفت ، مثل پنجره ي رو به ديوار ميمونه !
چطوري پنجره !؟

مردي و نامردي ، جنسيت سرش نمي شود !
معرفت كه نداشته باشي ، نامردي . . .

به خيال كدامين آرزو ، صفاي با تو بودن را از ما گرفتي اي بي معرفت . . .

من همان دخترك غم زده ي ديروزم
من همان كودك بي تاب براي بودن
كه دلش رادراندوه به زنجيركشيد
و به اندازه ي دل رنج كشيد
و به اندازه ي بي معرفتي دردكشيد . . .

علم بهتر است يا ثروت ؟
باور كنيد هيچكدام ! فقط ذره اي معرفت !

يه زغال برميدارم دورت خط ميكشم و مينويسم : اين بي معرفت دنياي منه !

چه شده ؟ اي دل ديوانه هوايش كردي ؟
با دو چشمان پر از اشك صدايش كردي ؟
گفته بودم كه دلش معدن بي معرفتي ست
تو نشستي و دلت خوش به وفايش كردي ؟

بهت نمي گم آدم بي معرفتي هستي !
چون بي معرفت ها كه آدم نيستند . . .

آنقدر مرا از رفتنت نترسان، قرار نيست هميشه بمانيم !
روزي همه رفتني اند . . .
ماندن به پاي كسي معرفت ميخواد نه بهانه !

بي معرفت تو اون كسي بودي كه اومدي زير چترم ، نه براي همراهي با من ، بلكه فقط براي اينكه خيس نشي ! بارون كه بند اومد ، رفتي كه رفتي . . .

درويشي را ديدم شتابان مى دويد گفتم درويش ، كجا ؟
گفت مراسم عزا ، گفتم مگه كي مرده ؟ آهي كشيد و گفت : معرفت و وفا . . .

وقتي برگ هاي پاييز رو زير پات له مي كني ،  يادت باشه روزي بهت نفس هديه مي كردن بي معرفت . . .

حقيقت گم نشده ، تكه تكه شده به اسم معرفت ، افتاده دست يه مشت آدم بي­ معرفت . . .

دو ركعت گربه براي خاطره هايم !
يك قنوت سكوت براي يادت !
دو سجده بي قراري براي عشق بر باد رفته !
يك تشهد براي مرگ دلم . . .

مي نويسم از تو اي زيباي من / مي سرايم از تو اي روياي من
اي نگاهت سبزتر از سبزه زار / مي نويسم بي قرارم بي قرار

من به تو نگاه ميكردم و تو به ساعت . . .
تو قرار داشتي و من بي قراري . . .

تو كه تقصيري نداري / سادگي از دل من بود
فكر دوست داشتنت / انگار يه خيال غد ِقن بود
نه به فكر انتقامم / نه به فكر راه چاره
سهم من از تو و عشقت / يه نگاه بي قراره

به اندازه ي چشمان كفتربازي كه كفترش بر بام ديگري نشسته ، بيقرارتم !

عهد كن يارم بماني تا قيامت ، اي رها / اولين و آخرين عشقم بماني ، با وفا
كلبه اي با هم بسازيم با ستوني استوار / گر كنارم تو نباشي بيقرارم ، بيقرار

چه كنم با اين دل شكسته ي بي قرار ؟!
دلي كه خواب و قرار از من گرفته . . .

باران من ، روزي باريدي بر تن خسته من ، قلب من شد عاشق تو !
هميشه چشم به راهت مينشستم . اين شده بود كار هر روز من كه حتي قبل از آمدنت در زير باران بي قراري خيس ميشدم . . .

صدا ميزنم ! نه تو را ! بلكه عشق را !
صدايم را مي شنوي ! نه مرا بلكه صداي عشق را !
بي قرارم نگرانم ، بي قرار تنهايي هايت و نگران آرامشت . . .

امروز خاطراتت را سوزاندم اما بوي خوش هيزمش بي قرارم كرد دلتنگت شدم . . .

گفتم دل و جان بر سر كارت كردم / هر چيز كه داشتم نثارت كردم
گفتا تو كه باشي كه كني يا نكني ! / اين من بودم كه بي‌قرارت كردم . . .

مي بيني ؟!
حالا تنها تو مانده اي و اين دل ِ بي قرار !
مي نشينم و همانجا كه مي دانم مي خواني مي نويسم . . .
برايت هيچ ندارم جز خطوطي تلخ !
ببخش . . .
ببين . . .
بخوان . . .
نبار . . .

تا چند نظر به روي مهتاب كنم / خود را به هواي ديدنت آب كنم
يك قطعه ي عكس خود برايم بفرست / تا در دل بيقرار خود ، قاب كنم

مثل ساحل آرام باش ، تا مثل دريا بي قرارت باشند . . .

اينهمه من دلتنگ بودم . . . !
حالا تو قدري بي قرار بمان !
چه مي شود ؟

گفته بودي پاييز كه تمام شود

به سراغ روياهايم مي آيي

تا دلت را پيشكش عاشقانه هايم كني

من جوجه هايم را شمرده ام

ببين …  تو نيامدي

.

.

.

.

حــال ِ مــن خــوب است امــا عــالي مي شــوم وقــتي كــه تــــو…

با نگــراني در آغوشــم مي گــيري و مي گويــي :

نــه عــزيزم ، تو خــوب نيســتي …

.

.

.

.

دِلـــم چـِـه كــودكــانــه بَهــانــه ي تــو را مي گيـــرد

امـــا تــو بـــزرگـــانــه بِــه دِل نگيـــر

فقـــط بگــــو : كــــودكـــ است نـِـمي فهمــد

’̿’̿ ̵͇̿̿̿з=(•̪●)=ε/̵͇̿̿/’̿’̿ ̿
………..▌……..
………./ ……..
.
.
.
هيچكي از جاش تكون نخوره ! بوس رو بده بياد . . .

يردي به غمزه ي همه صبر و قرار من / آخر به سر رسيده چه خوش انتظار من
ترسم دوباره فاصله افتد ميان ما / مي بوسمت كه بوسه شود يادگار من

اينجا آسمان صاف تا قسمتي به رنگ دوستي همراه با غبار فراق است ، توده اي سلام به سمت شما در حركت است ، ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است . . .

خاك پايت بوسه گاهم بود و بس / بر سر راهت نگاهم بود و بس
اي نگاهت تكيه گاه خستگي / عشق تو تنها گناهم بود و بس . . .

بگذار لبهايت براي بوسيدن باشد ، چشمهايت به اندازه ي كافي حرف براي گفتن دارد . . .

درنگي كن در آغوشم كه امشب
فروزانست بزم عشق ديرين
نمي خوابيم و مي نوشيم تا صبح
ز جام بوسه ها ، بس راز شيرين . . .

با هم كه باشيم سه تاييم
من ، تو ، بوسه …
بي هم چهار تاييم
تو با تنهايي ، من با رنج . . .

كوچه پس كوچه اين شهر تو را مي بويد
عطر خوش بوي تنت ناب تر از مُشك و گلاب
بوسه اي از لب شيرين تو شد سهم دلم
اين غزل جاي من امشب شده بد مست و خراب . . .

دستانم را حصاري مي كنم برايت ، حصاري از عشق ، حصاري از بوسه . . .
تا آنجا كه نتواني جهان را بي عشق من ببيني . . .

رويا هايي هست كه هرگز تعبير نمي شوند ، اما هميشه شيرين اند . . .
مثل روياي داشتن تو . . .
مثل غرق شدن من در بوسه هاي داغ و تب دار تو . . .

سلام خوبي !؟
يه زحمت بكش برام ، هروقت از جلوي آينه رد شدي ، دوست منم ببوس !

مرا تا نقره باشد مي‌ فشانم / تو را تا بوسه باشد مي‌ستانم
و گر فردا به زندان مي‌برندم / به نقد اين ساعت اندر بوستانم
جهان بگذار تا بر من سر آيد / كه كام دل تو بودي از جهانم . . .

تاوان بوسيدنت هرچه باشد باشد ، اگر مرا به جرم بوسيدنت به جهنم ميبرند ، ميخواهم اولين داوطلب جهنم باشم !

قديما هزار ساعت عشق بود و يك بوسه ي يواشكي ، الأن هزار تا بوسه ست و همه عشق ها الكي . . . !